Nodig weer mijn blog bijwerken. Knutsel nog niet zo erg veel. Sterker ik doe heel rustig aan.
Een slijmbeursontsteking in mijn schouder is de boosdoener.
Na een keer vallen met de fiets en een week later vallen met wandelen waren de boosdoener. Tel daarbij op dat ik er veel te lang mee heb doorgelopen. En nu moest ik het op doktersvoorschrift echt heel rustig aan doen.
Oftewel, leren niets doen. Dat valt lang niet mee voor een bezige bij als ik ben.
Maar het lijkt nu na wat injecties en de broodnodige rust toch wat beter te gaan.
Heb zowaar het lezen weer ontdekt en heb al 3 boeken uit. En ben in het vierde boek bezig.
Wel iedere dag 1 of 2 kaarten gemaakt. Want stel je voor dat ik straks mis grijp em geen zelf gemaakte kaart meer kan vesturen.

Natuurlijk moet ik ook mijn niets doen af en toe onderbreken om naar mijn moestuin te gaan.
Gelukkig hebben we af en toe een flinke bui regen gehad zodat ik niet met gieters water hoefde te slepen.
De harde storm heeft wel flink wat schade aan mijn bonen gegeven. Maar gelukkig werd ik geholpen door mede tuinders om ze weer recht op te zetten. De hoofdstokken waren afgebroken en voor mij met een arm niet meer recht te krijgen. Nu met wat hulp stokken tegen de andere bonen  klem gezet hoop ik dat ze het gaan redden.

Deze waren dus omgewaaid, en staan nu een stuk gedraaid tegen de achterliggende bonen aan.
Verder heb ik augurken geoogst

Na het plukken moet je ze stevig afborsten met een hard borsteltje om alle stekeltjes te verwijderen en zet je ze 24 uur in zout met water weg. Daarna doe je ze of heel of in plakken in witte azijn met suiker en kruiden in potten en zet je ze zeker 6 weken in het donker weg. Daarna kan je ze pas gebruiken. Dus nog even afwachten hoe ze smaken .

Snij biet kan ik ook regelmatig oogsten. Ik heb dit jaar de groene variant. Die vind ik toch lekkerder dan de rode.

Ik ga weer eindigen met wat Poezen spam, dat is altijd leuk natuurlijk
Had een nieuw soort voer gekregen en ze kwamen met zijn 3en af op de lekkere geur wat dat verspreide en ze zaten al snel te smikkelen. Goed gekeurd dus :-)

Nala is vanaf het begin een grote fan van mijn kater. Jammer is alleen dat hij niks van haar af wil weten. Ze komt hem altijd lief begroeten als hij binnen komt, maar een klap kan ze terug krijgen.
Tot ik op een keer boven kwam en ze samen op mijn bed zag liggen.
De volhouder wint zullen we maar zeggen.

Tot de volgende keer maar weer